Triggerfinger

De vingers kunnen gebogen worden met behulp van buigspieren die zich aan de binnenkant van de onderarm bevinden. De pezen van deze spieren lopen door tot aan de vingertoppen en worden met bandjes op hun plaats gehouden. De pezen lopen door een soort kokertjes, een peesschede genoemd, met glijmiddel waardoor ze soepel kunnen bewegen. Bij een triggerfinger of triggerduim kan een vinger niet meer goed buigen of strekken doordat de pees blijft vastzitten in de peesschede of blijft haken achter de bandjes die de pees op z’n plek houden. De vinger blijft hierdoor vastzitten bij het buigen of strekken. Door kracht te zetten kan de vinger opeens losspringen, vandaar de naam hokkende vinger of triggerfinger.

Een triggerfinger ontstaat door irritatie van de peesschede, waardoor deze dikker of stugger wordt. Als gevolg hiervan wordt de ruimte in de peesschede nauwer. Maar ook de pees zelf kan dikker worden door irritatie waardoor er knobbeltjes op de pees ontstaan. De pees kan hierdoor minder goed door de peesschede heen en weer bewegen.

Het buigen van de vinger kan pijnklachten geven. Aan de binnenkant van de hand kan een pijnlijk bobbeltje ontstaan dat u heen en weer voelt schuiven tijdens het buigen en strekken van de vinger. Meestal ontstaat een triggerfinger in de ringvinger, de duim of de middelvinger van de dominante hand. Een triggerfinger kan voorkomen in meerdere vingers tegelijk. De aandoening komt vaker voor bij vrouwen, mensen tussen de 40 en 70 jaar en bij repeterende bewegingen (zoals computerwerk en piano spelen). Het hebben van diabetes, reumatoide artritis, schildklieraandoeningen of jicht zijn risicofactoren voor het krijgen van een triggerfinger.

Bij ongeveer 1 op de 3 mensen zal een triggerfinger vanzelf herstellen. Een handtherapeut kan u ondersteunen met spalktherapie en advies ten aanzien van belasten. Bij hevige klachten kan een injectie met ontstekingsremmer in de peesschede helpen, bij ongeveer 6 van de 10 mensen worden de klachten hiermee verholpen. Wanneer de klachten aanhouden kan een operatie worden overwogen. Hierbij wordt een van de bandjes welke zorgen voor het op de plaats houden van de pees doorgenomen.